محاسبه‌گر نسبت AST/ALT (De Ritis)
شاخص کلیدی در تشخیص افتراقی بیماری‌های کبدی
آخرین به‌روزرسانی در: July 5, 2025
محاسبه‌گر نسبت AST/ALT
نسبت De Ritis چیست؟
نسبت De Ritis، نسبت محاسبه‌شده دو آنزیم رایج کبدی است: AST و ALT. هر دو آنزیم معمولاً در آسیب کبدی افزایش می‌یابند اما نسبت بین آن‌ها سرنخ‌های تشخیصی مهمی ارائه می‌دهد.
ALT عمدتاً در کبد یافت می‌شود و بنابراین شاخص اختصاصی‌تری برای التهاب کبدی است. AST علاوه بر کبد در قلب، عضلات و بافت‌های دیگر هم وجود دارد. نسبت این دو آنزیم به تعیین علت احتمالی آسیب کبد کمک می‌کند.
چرا این نسبت از نظر بالینی مفید است؟
- نسبت > ۲ به شدت به نفع بیماری کبد الکلی است، زیرا سمیت الکل باعث کاهش فسفات پیریدوکسال (عامل مهم سنتز ALT نسبت به AST) می‌شود.
- نسبت ≈۱ اغلب در هپاتیت ویروسی حاد یا استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) دیده می‌شود.
- نسبت < ۱ معمولاً در انواع دیگر بیماری‌های مزمن کبدی که التهاب عامل اصلی است، مشاهده می‌شود.
راهنمای تفسیر نتیجه
نسبت > ۲٫۰:
به شدت به نفع هپاتیت یا سیروز الکلی است.
نسبت ≈ ۱٫۰:
اغلب در هپاتیت ویروسی حاد یا استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) دیده می‌شود.
نسبت < ۱٫۰:
اغلب نشان‌دهنده انواع دیگر آسیب کبدی مانند هپاتیت ویروسی مزمن یا هپاتیت سمی است.
نکات مهم
- مقادیر بسیار بالای AST و ALT (در هزاران) معمولاً نشانه هپاتیت ویروسی حاد یا آسیب ایسکمیک/سمی است، فارغ از نسبت.
- این نسبت زمانی بیشترین فایده را دارد که سطوح ترانس‌آمینازها به طور متوسط افزایش یافته باشند.
- همیشه نسبت را با شرح حال بیمار، علائم و سایر یافته‌های آزمایشگاهی مطابقت دهید.
- برای تشخیص قطعی با متخصص گوارش یا کبد مشورت کنید.
این صفحه توسط دکتر خوله عطیه – دکترای داروسازی، متخصص ایمونولوژی بررسی پزشکی شده است.