نسبت C-پپتید به گلوکز
شاخصی کاربردی از عملکرد ترشحی سلول‌های β بر اساس C-پپتید و گلوکز.
آخرین به‌روزرسانی در: November 20, 2025
محاسبه‌گر نسبت C-پپتید به گلوکز
نسبت C-پپتید به گلوکز چیست؟
نسبت C-پپتید به گلوکز (CGR) ارتباط بین C-پپتید در گردش خون و گلوکز پلاسما را بررسی می‌کند و تخمینی عملی از ظرفیت ترشحی انسولین توسط سلول‌های β ارائه می‌دهد.
از آنجایی که C-پپتید همراه با انسولین به میزان مساوی آزاد می‌شود و نیمه‌عمر طولانی‌تری دارد، CGR معمولاً از شاخص‌های وابسته به انسولین پایدارتر است، به‌ویژه در بیمارانی که انسولین اگزوژن دریافت می‌کنند.
چرا از نسبت C-پپتید به گلوکز استفاده کنیم؟
- به تفکیک کمبود انسولین از فنوتیپ‌های مقاومت به انسولین کمک می‌کند.
- حتی در بیمارانی که انسولین اگزوژن دریافت می‌کنند قابل استفاده است، زیرا C-پپتید بازتاب‌دهنده ترشح درون‌زاست.
- به تصمیم‌گیری در مورد شروع یا تشدید درمان با انسولین کمک می‌کند، زمانی که در متن بالینی تفسیر شود.
چگونه نسبت C-پپتید به گلوکز را تفسیر کنیم
کمبود انسولین:
CGR پایین که با نارسایی واضح سلول‌های β و کمبود انسولین سازگار است.
کاهش ترشح انسولین:
CGR متوسط، نشان‌دهنده عملکرد کاهش‌یافته اما قابل اندازه‌گیری سلول‌های β.
ترشح انسولین حفظ‌شده:
CGR بالاتر، نشان‌دهنده تولید درون‌زای انسولین نسبتاً حفظ‌شده.
ملاحظات بالینی و گام‌های بعدی
CGR همیشه باید در زمینه بالینی شامل نوع دیابت، مدت بیماری، عملکرد کلیوی و درمان‌های هم‌زمان تفسیر شود.
- وضعیت ناشتا را تأیید کنید یا زمان پس از غذا را هنگام تفسیر نتایج به‌روشنی ثبت کنید.
- CGR را با نشانگرهای دیگری مانند HbA1c، خودآنتی‌بادی‌ها و اندازه‌گیری جداگانه C-پپتید ترکیب کنید تا فنوتیپ‌های دیابت را تفکیک کنید.
- مقادیر بسیار پایین CGR ممکن است از شروع زودهنگام یا شدت‌بخشی درمان با انسولین حمایت کند، به‌ویژه در موارد مشکوک به دیابت نوع ۱ یا LADA.
این صفحه توسط دکتر خوله عطیه – دکترای داروسازی، متخصص ایمونولوژی بررسی پزشکی شده است.