محاسبه‌گر شاخص sTfR-F

شاخص sTfR-F چیست؟

نسبت گیرنده ترانسفرین محلول به لگاریتم فریتین (شاخص sTfR-F) ابزاری بسیار مؤثر برای افتراق کم‌خونی فقر آهن (IDA) از کم‌خونی بیماری مزمن (ACD) است؛ به‌ویژه در موارد پیچیده‌ای که هر دو بیماری ممکن است هم‌زمان وجود داشته باشند.

سطح sTfR در صورت کمبود آهن سلولی افزایش می‌یابد، در حالی‌که سطح فریتین کاهش می‌یابد. در مقابل، در ACD معمولاً sTfR نرمال است و فریتین (به عنوان یک واکنشگر فاز حاد) می‌تواند نرمال یا بالا باشد. این شاخص از این پاسخ‌های متضاد برای ارائه سرنخ تشخیصی قوی استفاده می‌کند.

چرا این شاخص برتر است؟

• دقت بیشتری نسبت به استفاده جداگانه از sTfR یا فریتین دارد، به‌ویژه در بیماران دارای التهاب.
• از تجویز غیرضروری آهن در بیماران با ACD جلوگیری می‌کند؛ جایی که درمان با آهن می‌تواند بی‌اثر یا حتی مضر باشد.
• کمبود آهن عملکردی را در بیماران مبتلا به بیماری مزمن (که ذخایر آهن دارند اما برای اریتروپوئیز قابل استفاده نیست) شناسایی می‌کند.

راهنمای تفسیر نتیجه

کاربرد بالینی

این شاخص ابزاری پیشرفته برای استفاده پزشکان است و تفسیر آن باید با در نظر گرفتن کل زمینه بالینی انجام شود.

• مقدار مرزی ۱٫۵ برای افتراق IDA از ACD به طور گسترده‌ای معتبر است.
• مقادیر شاخص می‌تواند تحت تأثیر عملکرد کلیه و فعالیت اریتروپوئز قرار گیرد.
• زمانی که فریتین سرم در محدوده مبهم ۳۰-۱۰۰ میکروگرم/لیتر قرار گیرد، این شاخص به‌ویژه مفید است.
• همیشه با سایر شاخص‌های هماتولوژیک و یافته‌های بالینی مطابقت داده شود.